Alan Wake 2 Night Springs Hakkında Kısa Değerlendirmeler

Remedy'nin yaptığı işi, yani hikaye ve hikaye sunumunun değerini ve kalitesini çok aşırı abarttığını ve iyi gördüğünü düşünüyorum. Gerek bu DLC ve gerekse Alan Wake 2 hikayesi, öyle aman aman ahım şahım anlamlı bir hikayeye ve de harika bir hikaye sunumuna sahip değil kanaatimce. Hatta çoğu yerde pek çok anlamsız, gereksiz, sıkıcı hikaye sunumları ve işleyiş söz konusu. (Yanlış mana verilmesin, baştan aşağıya kötü ve hiç keyif vermiyor demiyorum.) Detroit Become Human ve Beyond Two Souls 100 ise bu oyuna 70 bile vermem, veremem, içimden gelmiyor. Zaten çok iyi ve etkileyici ve anlamlı olmayan hikayeyi bir de yine pek de anlamlı olmayan bir sürü yapılması ve çözülmesi gerekli, oyun doldurmaca, şişirmece hammaliye işle doldurmuşlar. Hele o asıl oyundaki delil panosu ve etraftan toplanması gerekli eşyalar neydi öyle? Bir tanesini bulamazsan ilerletmiyordu! Kendilerini bence çok kaliteli bir iş yapmış olarak görüp gösteriyorlar ama, aynı kanaatte değilim. Belli bir kalitesi var ama öyle her tarafı harika, her anı müthiş sürükleyici, harika, başyapıt filan hiç değil. Kanaate itiraz edilmez. (Bir de En İyi Hikâye Anlatımı Ödülü almış, tabi bence o da ayrı bir gariplik. Ne tarafından bakıldığı ve kimlerin seçtiği önemli. Oyların çoğu içerik üreticileri tarafından verilirse ve bir oyuna bu kadar aşırı yapılırsa zaten ortada da çok iyi alternatif ürünler yoksa elbette akla ilk o yapım gelir.)

Bu yorumumuz üzerine bir arkadaşımız şöyle demiş: "Yorumunda haksızsın diyemem. Oyun oyuncuyu baya bir zahmete sokuyor her anlamda. Oyunu anlamak da zor anlamlandırmak da. Hele ki Alan Wake karakterinden uzak bir kişiliğe sahip olanlar için hikaye tamamen sallamasyon bir bilim kurgudan ibaret kaçabilir. Öte yandan benim asıl keyif aldığım hikaye anlatım tarzı bu olduğundan dolayı çok seviyor ve takdir ediyorum. Ortadaki iş kesinlikle sadece kafa bulandırıcı sahnelerden ibaret değil."

Bu konudaki cevabımız da şöyle oldu: "Birçok sebepten basitçe bana çok hitap etmemiş de olabilir ama yine de uydurma bilim kurgu ile gizemli sunum tarzı arasında ince bir çizgi var. Konuyu anlamaktan çok uzak kaldığımı düşünmüyorum. Benim ifade ettiğim şey senaryonun genelini kapsamıyor. Fakat bu bir oyun ve oyun olduğu için de oyun doldurma, süre uzatma işlevi gören ve ana hikaye gibi anlamlı olmayan çok sayıda (uydurma, kayda değer bir manası olmayan) hikaye unsuru koyulduğu inancındayım. Bu görüşümde doğruysam, elbette bunun yapımın kalitesini aşağı çeken bir unsur olarak görülmesi de haklılık kazanacaktır."

Ayrıca DLC bölümleri hakkında: 3. bölümde acaba aksiyon olacak mı diye beklerken çizgi roman, 2 boyutlu basit arcade oyun ve tüm karakterleri olmayan zor okunup anlaşılan metinler gösterdiler! Bu tür durumlarda güya bilmem ne bilim kurgu senaryosundan dolayı öyleymiş falan biz yemiyoruz, önemli olan ne gösterildigidir. Hatice değil neticedir. Ah ah, çok eksikleri ve kusurları var şu oyunun, hele Night Springs DLC bölümleri hem çok kısa hem de ne anlamlı bir hikayesi ne de bir sonuca bağlanan sonları var. DLC dediğin Last of Us Dlc'si gibi olacak veya 4 Dlc'si gibi. Bazı Dlc'ler oyundan güzel şiir gibi oluyor, bazıları da böyle boş. Dışı tantanalı, süslü içi tıngır mıngır, boş. Piyasa işi bunlar, ticari promosyon taktiği Control ve Quantum Break karakterlerini kullanmak. Ama bir de yaptıkları işi şairane, edebi, sanat yönü ve kalitesi zirve olarak görmeleri tam tatsız bir durum oluyor. İlk Alan Wake oyunundaki tad ve kıvam başkaydı. O kadar görsel geliştirmelere rağmen ikinci oyun o kadar keyif vermedi.​

Bir oyunda oynanabilirliğin çok önemli bir unsur olduğunu ve bunun doğru kıvamını birçok yapımın doğru belirleyemediğini düşünüyorum. Monoton hikâye, anlamsızca zorluk, klişe dövüşler, çok sayıda klasik, angarya ve aptal avutan görevler. Kilitli kapıyı açmak için anahtar bul… Anahtar kartını geliştirmek için bir şey bul… vb. şeylerin oyunu istila etmesi hiç sevmediğim şeyler. Hep derim, insanlar oyunlarla hoşça ve keyifli zaman geçirmek, iyi hissetmek, hayal güçlerini tatmin etmek isterler ve damakta lezzetli bir tat bırakması maksadıyla alıyorlar diye. (En azından ben öyle olması gerektiğini düşünüyorum.) Mazoşist miyiz ki, sürekli ve ard arda zahmet, eziyet ve sıkıntı çekelim ve dakika başı aşırı efor sarf edelim? Hatta çok defa başarısız olup, aynı sahneleri tekrar tekrar geçmek için yorulup duralım? Aşırı zorlayıcı ve ellere ve parmaklara acı çektiren sancılı bir deneyimin iyi bir hatıra ve iz bırakmayacağını herkes takdir eder sanırım. (İstisna mazoşistler ve Souls oyun severler hariç sanırım.) Bu çok yanlış bir iş. Oyun yapımcıları bu konuda çok hatalı davranıyorlar. Oyun zor olunca kaliteli olmuyor. Çok sık ve zor dövüş sahneleri koyup oyunun oynanış zamanını arttırıyorsunuz ama keşke daha kısa olsa da damakta tatlı bir iz bıraksa… Yaşı bizim kadar olmayan genç kardeşler bu yakınmanın ne demek olduğunu ilerleyen yıllarda çok iyi anlayacaklar…

Ayrıca oyun oynamak sizin için sadece “oyalanmak” ve “anlamsız, yüzeysel bir şekilde mücadele etmek”ten ibaret değilse veya öyle olmamasını arzu ediyorsanız aşırı zorlayıcı deneyimler sizin için tatsız ve istenmeyen bir şey olacaktır elbette. Bir oyuna ağzına kadar içerikle doldurmak ve içerik yağdırmak marifet değil. Manasız, anlamsız, ruhsuz, heyecan ve haz vermeyen, size hiçbir şey katmayan tonla içerik olmaz olsun! ​