Keşke bu oyunu hararetle ve heyecanla tavsiye edebilseydim ve övebilseydim. Evet oyun güzel, görseller ve oynanış kaliteli. Zengin de bir hikâye var. (Gerçi bana çok fazla hitap ettiğini söyleyemem.) Başrol karakteri çok hoş ve gerçekçi. Oynamak istemekte ciddi bir etkisi oluyor. Fakat ne yazık ki, ilk oyunda da olan, çok ama çok sinir bozucu iki özelliği var bu oyunun. Hep derim, insanlar bu oyunları hoşça vakit geçirip, keyif almak ve damakta lezzetli bir tat bırakması maksadıyla alıyorlar diye. (İstisna mazoşistler hariç) Yoksa eziyet ve zahmet çekip, aşırı zorlayıcı ve ellere ve parmaklara acı çektiren sancılı bir deneyimin iyi bir hatıra ve iz bırakmayacağını herkes takdir eder sanırım.
İşte bu oyun güzel olmasına güzel ama, iki noktada çok ciddi sorun yaşatıyor size. Bir tanesi zıplamalı, tırmanmalı sahnelerin çok zorlayıcı, uzun ve aşırı sık tekrarlanıyor olması. Size adeta cambazlık yaptırıp duruyor! Çoğu yerde aşırı zorlanmaktan ve çok sık tekrarlanan bu sahnelere yer verilmesinden yorulup, usanıp oyunu kapattım. Hatta en son sırf bu nedenle canıma tak dedi, kapattım ve uzunca bir süre açmadım. Çünkü başıma geleceği biliyordum! Diğer noktası da çarpışma sahnelerinin de sık ve zor olması. Siz ne kadar hikâye modu-kolay zorluk seviyesi seçseniz bile, sizi de illa ki zorlamak isteyen oyunlara gerçekten sinir oluyorum. Mecburen trainer kullandırıyorlar. Tabi trainer kullanmak ideal değil ama insan mecbur kalıyor. Aslında bu iki şeyle oyunu daha uzun göstermek ve doldurmak çabası hem dürüst olmayan, hem de oyuncunun maksadına yani ücretin karşılığı olan hizmetteki beklentisine zıt olan, yakışıksız bir durum. Fakat bu tatsız duruma en kaliteli oyun yapımcılarında dahi rastlanması; merkeze kalite ve insanı değil, ticari kaygıları ön planda tuttuklarının açık göstergesi.
Bu oyun gerçekten de isminin hakkını veriyor. “Survivor!” Bu zorlayıcı deneyimi gönül rahatlığıyla tavsiye etmek mümkün değil benim için. Bakın uzunca bir aradan sonra 2-3 saat oynadım. Bu zamanın çok büyük bir kısmında sürekli ve çok sık olarak resmen cambazlık yaptırdı, önemli bir kısmında çarpışma ve çok az bir yerinde konu-diyalog vardı. O da, etkileyici ve anlamlı bir senaryo değildi. Sıkılıp yoruldum, oyunu kapattım ve “ne verdi bu oyun şimdi bu 3 saat boyunca?” diye kendime sordum. Cevabı acıdan kıvranan ve sızlayan parmaklarım verdi!